Njemački jezik se sastoji od 26 znakova:
| A, a (a) |
| B, b (be) |
| C, c (ce) |
| D, d (de) |
| E, e (e) |
| F, f (ef) |
| G, g (ge) |
| H, h (ha) |
| I, i (i) |
| J, j (jot) |
| K, k (ka) |
| L, l (el) |
| M, m (em) |
| N, n (en) |
| O, o (o) |
| P, p (pe) |
| Q, q (ku) |
| R, r (er) |
| S, s (es) / β (es-cet) |
| T, t (te) |
| U, u (u) |
| V, v (fau) |
| W, w (ve) |
| X, x (iks) |
| Y, y (ipsilon) |
| Z, z (cet) |
Osim tih znakova postoje i samoglasnici s prijedlogom: ä, ö, ü (preglašeno a, o, u) i suglasnici koji se označavaju grupom slova: ch , sch , tsch, ph i th.